စိတ္အလုိကုိမလုိက္ခဲ႔မိတာအမွန္ပါ.....
သုိ႔ေသာ္...ေခတ္အလုိကုိေတာ႔လုိက္ခဲ႔မိၿပီေလ......
ခြင္႔လြတ္ပါေတာင္ျပာေရ...
ဘယ္သူူခြဲခ်င္မလဲ၊ကုိယ္႔ေျမ၊ကုိယ္႔ေရ၊ကုိယ္႔ရဲ႕အေဆြေတြကုိ.....
ဒါေပမဲ႔...တာတုိ႔ေျမ၊တာတုိ႔ေရ..တုိ႔ေတြမပုိင္တဲ႔အေျခမုိ႔
မိခင္ေတာင္တန္း၊ေတာင္ျပာတန္းက
ေမြးရပ္စြန္႔ခြာ၊၀မ္းေရးသာမည္႔၊ေရေျမရပ္ျခား၊
ပင္လယ္ၾကားသုိ႔၊ရြက္လြင္႔ထြက္ခြာ၊စြန္႔ခဲ႔ပါသည္......
စြန္႔ခြာလာျငား၊ေနာက္ေတာ္ပါးက၊က်န္ရွိေနမည္႔၊
သုိက္ၿမံဳရိပ္မွ၊မိဘေမာင္ဘြား၊ေပါက္ေဖာ္မ်ားအတြက္
ေမွ်ာ္ေတြးရင္ေလး၊ရင္မေအးခဲ႔........
အိမ္အေရးရင္မေအးႏုိင္သူကုိယ္႔မွာလဲ၊
ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာရွာခဲ႔ေပမဲ႔၊တကယ္တမ္းမွာေတာ႔
အလြယ္လမ္း၊မ်က္ကန္းတေစၧမေၾကာက္သည္႔ႏွယ္ေလွ်ာက္ခဲ႔သူမုိ႔
ေရၾကည္လည္းေနာက္၊ျမက္လည္းေျခာက္ခဲ႔ေပါ႔......
ရွိေစေတာ႔ေတာင္ျပာေရ.......
လြတ္လမ္းကုိထြက္ျမန္းဖုိ႔၊အလြယ္လမ္းကိုလည္းမရွာေတာ႔ဘူး
ေအးအတူပူအမွ် ႀကံဳလာသမွ်ကုိ အရင္တုန္းကလုိပဲ
တုိ႔တေတြႀကံ႕ႀကံ႕ခံမယ္၊ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ၊
ၾကာတာကတုိ႔ေတြအတြက္အဆန္းမွမဟုတ္ပဲ
ၾကာခ်င္ၾကာ၊လာခ်င္လာ၊တုိ႔တေတြမခြဲအတူျပန္လုိ႔
ပြဲအတူျပန္ၿပီးကၾကမယ္..........
ေတာင္ျပာတန္းႀကီးေရ......
ေစာင္႔ေနႏွင္႔ပါ၊ကုိယ္ေလမင္းရွိရာ
ေနရာမွန္ဆီျပန္ခဲ႔မည္.......
ေဖသာေအာင္
No comments:
Post a Comment